तिमी आयौ, जान्छौ था'थ्यो, जाँदैनौ कि लाग्यो ।
नजाउ भनें, तिमी गयौ, फेरी किन दु:ख लाग्यो ?
माया गर्थ्यौ, मैले गरें , संसार रमाइलो भो ।
तिमी बोल्थ्यौ, भाव सट्थ्यौ, साथ राम्रो भो ।
दिन थिए, तिमी रुन्थ्यौ, मलाई सम्झाउथ्यौ ।
मैले सुन्थें, आसुँ झर्थ्यो, तिमीले पुछ्ने गर्थ्यौ।
आज सुन्छु, तिमी रोयौ, कसैले तिमीलाई देख्यो ।
साथ दियो , तिमी हाँस्यौ, मलाई बात लाग्यो ।
म भइंन, तिमी रिसायौ, बिछोड सुरु भयो ।
सानो घर थियो, न्यानो थियो, हुरी आइ उढाइ लाग्यो ।
बसमा छु, अरु छैन, तिमीलाई माया गर्छु ।
तिमी कुर्छु , आउनु पर्छ, तिमी सँग माफी माग्छु ।
म स्विकार्छु, तिमीले सम्झायथ्यौ, मैले कतै मानिन ।
आज गर, एउटा हुकुम गर, जीवन भर छोड्ने छैन
बात केही नलागोस्, हे ईश्वर ! गरुँ बरु म के ?
अध्यरै रहन्छ, उज्ज्यालो हुन्न, बरु मरुँ म के ?
रचनाकाल : २०६२ असार ८ गते राती १०: ०८ बजे
नजाउ भनें, तिमी गयौ, फेरी किन दु:ख लाग्यो ?
माया गर्थ्यौ, मैले गरें , संसार रमाइलो भो ।
तिमी बोल्थ्यौ, भाव सट्थ्यौ, साथ राम्रो भो ।
दिन थिए, तिमी रुन्थ्यौ, मलाई सम्झाउथ्यौ ।
मैले सुन्थें, आसुँ झर्थ्यो, तिमीले पुछ्ने गर्थ्यौ।
आज सुन्छु, तिमी रोयौ, कसैले तिमीलाई देख्यो ।
साथ दियो , तिमी हाँस्यौ, मलाई बात लाग्यो ।
म भइंन, तिमी रिसायौ, बिछोड सुरु भयो ।
सानो घर थियो, न्यानो थियो, हुरी आइ उढाइ लाग्यो ।
बसमा छु, अरु छैन, तिमीलाई माया गर्छु ।
तिमी कुर्छु , आउनु पर्छ, तिमी सँग माफी माग्छु ।
म स्विकार्छु, तिमीले सम्झायथ्यौ, मैले कतै मानिन ।
आज गर, एउटा हुकुम गर, जीवन भर छोड्ने छैन
बात केही नलागोस्, हे ईश्वर ! गरुँ बरु म के ?
अध्यरै रहन्छ, उज्ज्यालो हुन्न, बरु मरुँ म के ?
रचनाकाल : २०६२ असार ८ गते राती १०: ०८ बजे