कोठाको एउटा कुनामाशान्त, शालिन रुपले
मेरो ओछ्यान् लम्पसार परीरहेछ ।
लाग्छ - उ कसैको पर्खाइमा छ ।
मेरो अनुपस्थितीमा मेरो ओछ्यान्
रातभर नसुतेको हुन्छ ।
र लाग्छ - उ मेरै पर्खाइमा छ ।
थकित मन लिइ म भित्र छिर्दा
रातको प्रहरमा प्यासी ओछ्यान्
अझ राम्री देखिन्छे ।
एकछिन आँखा डुलाउँछु ।
निर्दोश चेहरा, उदांगो शरीर
म रोकिन चाहान्न ।
एउटा मोठो सपना पुरा गर्न
उनीमाथी समाहित हुन्छु - निर्बस्त्र ।
प्यासी ओछ्यान्
काखमा राखेर मलाई सपना देखाउँछिन् ।
स्वर्णिम यात्रा गराउँछिन् ।
जहाँबाट म ब्युझिएर अर्को एउटा संसार हेर्छु ।
फेरी उही रात
उही थकान
उही प्यासी ओछ्यान्
अनी उही हाम्रो
रमाइलो संसार ।
(रचनाकाल : २०६० चैत्र २८ शनिबार बिहान ५:३० बजे )
