घ्रिणाको लात

उही तारा उही जुन उस्तै अध्यारो रात पनि 
फरक यती तिमी गयौ एउटा तितो याद बनी 


छल हैन माया थियो तिमीले बुझ्न सकेनौ 
खेर गयो मेरो निशानी झरेको पात बनी 


देख्दिन कतै भूल मेरो तिमीले माया छुटायौ 
चस्स बिझ्छ यो मनमा माया निस्ठुरीको वात बनी 


जाग्दै थिए जिउने रहर मायाले छाती भरिदा 
आएकी थियौ सहारा दिने मायाको हात बनी 


त्यो पापी मनले भनौला सायद साले 'निशेद' मलाई 
बर्षन्छ तिम्रो चोटीलो बाचन घ्रिणाको नमिठो लात बनी